Φέτος νιώθω περισσότερο από ποτέ την ανάγκη των γιορτών. Λαχταράω να έρθουν τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά. Ποια εγώ, που κάποτε σχεδόν τους γύριζα την πλάτη! Τότε μ΄ενοχλούσε όλη εκείνη η έμφαση στην κατανάλωση κάθε είδους και η υποκρισία πως “πρέπει” ντε και καλά να είμαστε χαρούμενοι, “πρέπει” ντε και καλά να βάλουμε στόχους για το νέο έτος, “πρέπει” ντε και καλά να παίξουμε τους κοσμικούς και τους “γκλάμουρ” και να ξεχυθούμε στα ρεβεγιόν φορώντας τα καλά μας… Τώρα γνωρίζω πως δικαίως όλα αυτά μ΄ενοχλούσαν, γιατί σκέπαζαν με υποκρισία την πνευματικότητα και την αλήθεια των γιορτών.
Και να που ήρθε η κρίση να σαρώσει το προσωπείο του λαιφστάιλ και να μας αναγκάσει να δούμε κατάματα την αλήθεια. Ποια είναι η αλήθεια; Πως ναρκώναμε τις αισθήσεις μας και τα συναισθήματά μας με την κατανάλωση φαγητού, ποτού και με άσκοπα, πανάκριβα ψώνια, συχνά με δανεικό χρήμα. Πως αγοράζαμε από υποχρέωση και μετρούσαμε την εκτίμηση με το πόσο ακριβό ήταν το δώρο πίσω από το περιτύλιγμα. Πώς δεν μας ένοιαζε. Πώς πιέζαμε τους εαυτούς μας και τις οικογένειές μας να υπηρετήσουν μια παράδοση που δεν ήταν ποτέ δικιά μας. Πώς ξεχνούσαμε πως η αληθινή ανάγκη γύρω από το γιορτινό τραπέζι ήταν και είναι μία και μόνο μία: να νιώσεις το συναίσθημα πως είσαι καλοδεχούμενος, πως σ΄αγαπάνε, πόσο όμορφο είναι να σε φροντίζουν με νοιάξιμο και να κάνεις το ίδιο κι εσύ, πόσο γλυκαίνει και ζεσταίνεται η καρδιά όταν εκμυστηρεύεται κι ανοίγεται μ΄εμπιστοσύνη, πόσο φαίνεται στ’ αλήθεια το φως μέσα στο σκοτάδι όταν κρατάς ζωντανή την πίστη μέσα σου, όταν η πνευματικότητα έχει θέση στη ζωή σου, όταν κρατάς τον προσωπικό σου άξονα σταθερό μέσα σ΄έναν κόσμο που προσπαθεί λυσσαλέα να σε κατευθύνει με το όπλο του φόβου και της απελπισίας.
Γι΄αυτό γυρίζω πίσω στα βασικά και αναζητώ τρόπους για να ανακαλύψω ξανά την απλότητα και την ποιότητα στις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.
Μέγα θέμα κάθε χρόνο είναι τα δώρα για τα παιδιά και η διαχείριση του “θέλω, θέλω, θέλω…..” . Τα παιδιά μας δεν χρειάζεται να ζούνε σε ροζ γυάλα. Φέτος συνειδητά να έχουμε στο νου και στην καρδιά μας το εξής: Όταν τα δώρα, τα ψώνια, τα παιχνίδια και τα φαγητά γίνονται υποκατάστατα και όχι απλά σύμβολα αγάπης, τότε τα παιδιά συνδέουν το πόσο αγαπιούνται με τον αριθμό των δώρων που δέχονται. Κι επειδή ό,τι κι αν πάρεις από κάτι που δεν χρειάζεσαι δεν είναι ποτέ αρκετό, όσα χρήματα κι αν ξοδέψουν οι γονείς, οι νονοί και οι παππούδες, τα παιδιά μόλις ανοίξουν το ένα δώρο θα ψάχνουν για το επόμενο, παγιδευμένα σ΄ έναν φαύλο κύκλο ανικανοποίητου που δεν τελειώνει ποτέ.
Στην πραγματικότητα, το δώρο που κάθε παιδί επιθυμεί είναι να νιώσει ότι είναι άξιο ν΄ αγαπιέται κάθε στιγμή, ότι ανήκει σε μια κοινότητα που το αγκαλιάζει, το υπολογίζει, το υποστηρίζει και τιμά τη μοναδικότητά του.
Τα πολύτιμα αυτά συναισθήματα γεννιούνται και στεριώνουν όταν παιδιά και μεγάλοι μοιράζονται το γιορτινό χρόνο τους μέσα από κοινές δραστηριότητες που θρέφουν τη δημιουργικότητα, την ευγνωμοσύνη, την προσφορά και την ευχαρίστηση της σύνδεσης με τους άλλους ανθρώπους.
Να μερικές ιδέες για το πώς μπορούμε να κάνουμε αυτές τις γιορτές αληθινά διαφορετικές και ουσιαστικές:
Κατ΄ αρχήν, αν δεν το έχουμε ήδη κάνει από ανάγκη, παίρνουμε την απόφαση να απομακρυνθούμε συνειδητά από καταναλωτικές υπερβολές και ενημερώνουμε για την απόφασή μας αυτή το ευρύτερο οικογενειακό, φιλικό και συγγενικό περιβάλλον ώστε να υπάρξει «συγχρονισμός».
- Περιορίζουμε δραστικά τον αριθμό των δώρων προς κάθε κατεύθυνση. Τα παιδιά θα μπορούν διαλέξουν μόνο ένα δώρο, αυτό που πραγματικά λαχταρούν περισσότερο (και εφόσον τα οικονομικά της οικογένειας το επιτρέπουν, αν δεν το επιτρέπουν θα τους μιλήσουμε γι΄αυτό). Εξηγούμε στα παιδιά τι επιδιώκουμε και τα προστατεύουμε από την άσκοπη έκθεσή τους στο διαφημιστικό βομβαρδισμό. Ισως χρειαστεί να τους μιλήσουμε για το ρόλο της διαφήμισης και να δώσουμε πρώτοι εμείς το καλό παράδειγμα κλείνοντας τελείως την τηλεόραση ή τουλάχιστον την ένταση της φωνής όταν έχει διαφημίσεις.
- Απελευθερώνουμε τον εαυτό μας από την υποχρέωση να κάνει τα πάντα για να είναι «όλοι ευχαριστημένοι». Εχουμε δικαίωμα να εστιαστούμε σε ό,τι μας ικανοποιεί αληθινά, σε ό,τι μας προσφέρει χαλάρωση, ξεκούραση και όμορφες στιγμές μακριά ενδεχομένως από τα εμπορικά κέντρα, τις απανωτές επισκέψεις, τα φορτωμένα τραπέζια, αν όλα αυτά μας εξαντλούν και μας αδειάζουν.
- Στη θέση των παλιών συνηθειών προγραμματίζουμε κοινές δραστηριότητες με τα παιδιά: ζωγραφίζουμε μαζί στολίδια για το δέντρο, αφήνουμε τα παιδιά να στολίσουν το σπίτι όπως θέλουν, πάμε μαζί μια χαλαρή βόλτα με τα πόδια για να θαυμάσουμε τους γιορτινούς στολισμούς, λέμε μαζί τα κάλαντα στον παππού και τη γιαγιά, παίζουμε χριστουγεννιάτικη μουσική και τραγουδάμε παρέα, διασκεδάζουμε με ένα επιτραπέζιο για όλη την οικογένεια μπροστά στο χριστουγεννιάτικο δέντρο, κοιμόμαστε στρωματσάδα λέγοντας παραμύθια, διαβάζουμε χριστουγεννιάτικες ιστορίες, πάμε μαζί σε μια εκκλησία με ωραία χορωδία. Το «μαζί» αυτών των στιγμών είναι το μαγικό συστατικό που θα τις κάνει αξέχαστες.
- Ενα πολύ όμορφο παιχνίδι που μπορούμε να παίξουμε όλοι μαζί όσο πλησιάζει ο καινούργιος χρόνος είναι “το ποιος θέλω να είμαι σε ένα χρόνο”. Σ’ ένα χαρτί κάθε μέλος της οικογένειας γράφει τι θα ήθελε να “κερδίσει” μέχρι το τέλος της επόμενης χρονιάς. “Θέλω να έχω περισσότερους φίλους”, “θέλω να μάθω να παίζω κιθάρα”, “θέλω να παίξω καλύτερο βόλεϊ”, οτιδήποτε επιθυμούμε να βάλουμε ενεργά στη ζωή μας. Διαβάζουμε τις επιθυμίες μας, τις συζητάμε με αγάπη και μετά τις τοποθετούμε ευλαβικά στο κουτί, το οποίο θα το ανοίξουμε ξανά τις επόμενες γιορτές για να κάνουμε έναν μικρό απολογισμό. Με έκπληξη θα διαπιστώσουμε ότι τα πιο πολλά απ΄όσα γράψαμε και μοιραστήκαμε με θέρμη έχουν αρχίσει να παίρνουν τη θέση τους στη ζωή μας !
- Καθιερώνουμε νέες οικογενειακές παραδόσεις για να δώσουμε το ιδιαίτερο …οικογενειακό μας στίγμα στις γιορτές.: Μια όμορφη ιδέα είναι η «λίστα προσφοράς» που θα φτιάξουμε μαζί με τα παιδιά. Σ΄αυτήν θα καταγράψουμε τις δραστηριότητες στις οποίες θα λάβουμε μέρος κάνοντας κάτι όμορφο και χρήσιμο για όλους, καθώς και τα πράγματα που επιθυμούμε και μπορούμε να προσφέρουμε σε ανθρώπους που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από μας.
- Αλλη μια καλή ιδέα είναι να σκαρώνουμε κάθε χρόνο το “οικογενειακό στολίδι” που θα δεσπόζει στο χριστουγεννιάτικο στολισμό του σπιτιού αντιπροσωπεύοντας τις όμορφες στιγμές που προσδοκούμε από τη νέα χρονιά. Τα στολίδια αυτά τα κρατάμε κάθε χρόνο και τα αξιοποιούμε και την επόμενη χρονιά, δημιουργώντας έτσι με το πέρασμα των χρόνων μια αγαπημένη οικογενειακή συλλογή γεμάτη συναισθήματα και αναμνήσεις.
- Σε κάθε περίπτωση, αν πραγματικά έχουμε την πρόθεση, πολλά καινούργια πράγματα θα βρούμε να κάνουμε. Εμπρός λοιπόν να ανακαλύψουμε ξανά την ομορφιά της απλότητας και της ποιότητας στις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου