Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013

newagemamaΜια ανάρτηση αφιερωμένη στις τρυφερές στιγμές της καθημερινότητας που κυλούν σαν το νερό και ξεχνιούνται τόσο γρήγορα καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν κι αρχίζουν ν’ αποκτούν τις σκοτούρες των μεγάλων… Μια ζεστή ματιά στον κόσμο της παντοκρατορίας των μεγάλων μέσα από την παιδική ματιά, που αναγνωρίζει την αλήθεια και την εκφράζει με χιούμορ, ευστοχία και διεισδυτικότητα:

Οι μεγάλοι λένε
ότι οι μαμάδες βάφουν τα χείλη τους
για να είναι όμορφες.
Αλλά εγώ δεν τα πιστεύω αυτά.
Η μαμά μου βάφει τα χείλη της για
να μου δίνει φιλιά που φαίνονται.
Οι μεγάλοι λένε
ότι οι μαμάδες έχουν πολύ καλούς τρόπους.
Αλλά εγώ νομίζω
ότι αυτό είναι λάθος.
Η μαμά μου δεν είναι καθόλου ευγενική
όταν εκνευρίζεται στα μποτιλιαρίσματα.
Newagemama
Οι μεγάλοι λένε
ότι στις μαμάδες αρέσουν πολύ οι εκπλήξεις.
Εγώ νομίζω ότι δεν έχουν δίκιο.
Στη μαμά μου δεν άρεσε καθόλου
η μεγάλη καρδιά που ζωγράφισα
για κείνη στον τοίχο του σαλονιού.

Οι μεγάλοι λένε
ότι οι μαμάδες δεν μπορούν να κάνουν
την ίδια ώρα πολλές δουλειές.
Εγώ όμως ξέρω
ότι η μαμά μου είναι πολύ δυνατή.
Μπορεί να με βοηθάει όταν κάνω μπάνιο
και την ίδια ώρα να τηλεφωνεί στο διευθυντή της
και να ψάχνει παντού για τα γυαλιά της.
newagemama
Οι μεγάλοι λένε
ότι στις μαμάδες αρέσει να είναι τα πάντα τακτοποιημένα.
Εγώ όμως σας λέω ότι δεν είναι πάντα έτσι.
Η μαμά μου δεν βρίσκει ποτέ τα πράγματα
που ψάχνει μέσα στην τεράστια τσάντα της.
Οι μεγάλοι λένε
ότι οι μαμάδες δεν φοβούνται τίποτα.
Εγώ νομίζω ότι κάνουν λάθος.
Κάθε φορά που η μαμά μου βλέπει ένα ποντικάκι
ανεβαίνει πάνω στην καρέκλα ουρλιάζοντας.
Οι μεγάλοι λένε
πως οι μαμάδες είναι πολύ κουρασμένες το απόγευμα
και δεν μπορούν να παίξουν μαζί μας.
Εγώ όμως αυτό δεν το καταλαβαίνω.
Η μαμά μου δεν πηγαίνει σχολείο.
Γιατί να είναι πιο κουρασμένη από μένα;
newagemama
Οι μεγάλοι λένε
ότι οι μαμάδες φτιάχνου πολύ ωραία γλυκά.
Εγώ δεν νομίζω ότι αυτό είναι αλήθεια.
Απλώς η δική μου μαμά είναι μια νεράϊδα μεταμφιεσμένη,
που ξέρει να μετατρέπει το αλεύρι, τη ζάχαρη
και τη σοκολάτα σε γλυκό.
(…..)
Οι μεγάλοι λένε ότι κανένας δεν μας λέει την αλήθεια
για το πώς συναντήθηκαν
οι μπαμπάδες και οι μαμάδες.
Αλλά εγώ ξέρω την αλήθεια.
Ο μπαμπάς μου ήταν φυλακισμένος
από έναν τεράστιο και φοβερό δράκο.
Η μαμά μου πήγε και τον απελευθέρωσε.
Ετσι άρχισαν…
Πηγή: Από το απίθανο Εγώ τα ξέρω όλα για τη μαμά μου, των Ναταλί Ντελεμπάρ – Ολερί Μπλανς, σε μετάφραση Β. Βασιλού, εκδόσεις Μεταίχμιο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου