Η παραλία είναι ένας απέραντος χώρος παιχνιδιού όπου η φαντασία των παιδιών μπορεί να τρέχει αχαλίνωτη. Θάλασσα
δε σημαίνει μόνο ήλιος και κολύμπι. Σημαίνει και τον φυσικό παράδεισο
της παραλίας, της απαλής και χρυσαφένιας άμμου που τόσο λατρεύουν τα
παιδιά! Εάν μάλιστα είστε τυχεροί και το τοπίο των θαλασσινών σας
εξορμήσεων περιλαμβάνει μια αμμουδερή παραλία, η οποία έχει αρκετό
ελεύθερο χώρο για να φιλοξενήσει τις παιχνιδιάρικες διαθέσεις σας, τότε
έχετε το απόλυτο ιδανικό σκηνικό εξάσκησης για την έμπνευση των παιδιών
και για νέα συναρπαστικά παιχνίδια.
Είναι
ακόμη πολύ μικρό για να συμμετάσχει στα παιχνίδια των μεγαλύτερων
παιδιών; Κανένα πρόβλημα, είναι αρκετά μεγάλο για να πλάθει την άμμο και
να δημιουργεί μ’ αυτή. Εκεί, στο ακαθόριστο όριο μεταξύ νερού και
στεριάς, η φαντασία του μικρού μαθητευόμενου μάγου φτιάχνει ένα κόσμο
μαγικό, ολοκληρωτικά δικό του, με μόνα συστατικά την άμμο και την
φαντασία του.
ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΜΑΓΙΚΟ ΚΥΚΛΟ
Αμμουδιά,
θάλασσα και ουρανός. Το τέλειο σκηνικό για ένα πανάρχαιο παιχνίδι. Τα
χέρια των παιδιών χαράζουν ένα αυλάκι πάνω στην άμμο, έναν τέλειο κύκλο.
Ο κύκλος είναι το όριο ανάμεσα στο «μέσα» και στο «έξω». Το παιχνίδι
ξετυλίγεται «μέσα» και σημασία έχει ό,τι συμβαίνει εκεί. Γιατί ο κύκλος
στην άμμο (που θα μπορούσε να είναι ένας κύκλος με κιμωλία πάνω στο
πεζοδρόμιο) οριοθετεί τον «κόσμο των παιδιών», μέσα στον οποίο ισχύουν
οι «δικοί τους» κανόνες, όχι οι κανόνες των ενηλίκων. Ένας κόσμος,
λοιπόν, ολοκληρωτικά δικός τους, κάτω από τον απόλυτο έλεγχό τους. Ένας
κόσμος που διεγείρει στο έπακρο τη φαντασία τους.
ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
Είναι
η αρχή μιας τέλειας τούμπας; Στη θάλασσα, περισσότερο από όσο στο
σπίτι, ανακαλύπτει τη χαρά της απόλυτης ελευθερίας κίνησης του σώματος,
χωρίς ρούχα να το εμποδίζουν, γυμνό ή μόνο με το μαγιό του, χωρίς φόβο
μήπως χτυπήσει και χωρίς να το ακολουθεί παντού η αιώνια προειδοποίηση:
«Πρόσεχε! Θα λερωθείς!». Τόσο το καλύτερο εάν λερωθεί!
ΕΜΠΡΟΣ, ΜΑΡΣ!
Τι
πιο κοινότοπο, αλλά και πιο διασκεδαστικό από μια μικρή παρέλαση;
Μουσική συνοδεία (δίνοντας τον ρυθμό με το στόμα φυσικά), στάση που
μιμείται τα μολυβένια στρατιωτάκια και τα σώματα των μικρών αναβλύζουν
ενέργεια, τεντώνονται, χαλαρώνουν, αποκτούν ρυθμό, σίγουρα όχι και πολύ
στρατιωτικό, αντίθετα πολύ φυσικό.
ΜΑΝΤΕΨΕ ΤΙ ΖΩΓΡΑΦΙΖΩ ΜΕ ΤΟ... ΠΟΔΙ!
Εάν
αυτό το στρουμπουλό ποδαράκι ήταν πόδι ενηλίκου θα θεωρούσατε ότι κάνει
ασκήσεις στην άμμο, για να δυναμώσει η πατούσα. Αλλά, με το στρουμπουλό
ποδαράκι, αυτό που ξεκίνησε σαν «μασάζ στην άμμο» γίνεται παιχνίδι
εξαιρετικής δεξιοτεχνίας, χαράζοντας πάνω στην άμμο μυστηριώδεις μορφές.
Μαντέψτε τι είναι! Και από το τίποτα γεννιέται ένα νέο συναρπαστικό
παιχνίδι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου